Flizy z przedstawieniami zabaw dziecięcych zaczęły cieszyć się popularnością już w XVII wieku i właściwie do zakończenia produkcji pojawiały się w ofercie różnych warsztatów. Najpopularniejszym ornamentem narożnikowym, który towarzyszył tego typu przedstawieniom, był pająk. [15]. Malarze fliz często inspirowali się dziełami artystów – miedziorytami, grafikami, obrazami – a także „wzornikiem”, który powstał około 1640 roku i zawierał 48 przedstawień z zabawami dziecięcymi.
Płytki z takimi motywami występowały również w olicowaniach żuławskich domów (Orłowo, Żuławki), a do dziś zachowały się między innymi w Malborku. W olicowaniu umywalni znajduje się ponad 20 fliz przedstawiających bawiące się dzieci.
W 1979 roku ukazała się książka Jana Pluisa “Kinderspelen op tegels”, w całości poświęcona tematyce fliz z zabawami dziecięcymi.
