Dom browarników przy Rycerskiej 10 to typowy przykład XVIII-wiecznej kamienicy mieszczańskiej, która jako jedna z niewielu w obszarze Głównego Miasta przetrwała wojnę.
Sień budynku była dekorowana flizami holenderskimi, wytworzonymi około 1720 roku w Harlingen. Ceramiczne płytki malowane kobaltem, o wielkości około 13 × 13 cm, pokrywały wszystkie ściany na całej ich wysokości. Na rekonstrukcji cyfrowej, wykonanej przez Annę Kriegseisen, można zobaczyć, jak prezentowało się to wnętrze około 1790 roku. Wygląd sieni zmieniał się wraz z upływem lat. Pod koniec XIX wieku, podczas instalacji oświetlenia gazowego w ramach remontu kamienicy, zdjęto flizy ze ściany naprzeciw schodów. [2] Wielokrotne przebudowy i zmiana przeznaczenia obiektu spowodowały, że już pod koniec wojny, gdy w kamienicy mieścił się wyszynk, ściany nie prezentowały się najlepiej. Flizy odpadały, być może z powodu słabej zaprawy, lub były po prostu zdejmowane przez przypadkowe osoby.
Po 1945 roku, tak jak wiele innych gdańskich budynków, a również domów na Żuławach, kamienica została przeznaczona do zamieszkania wielorodzinnego. Do końca XX wieku na jednej ze ścian zachowało się zaledwie około metra kwadratowego fliz. Ze względu na postępującą dewastację wnętrza płytki zostały usunięte i przeniesione do Nowego Domu Ławy, gdzie ponownie wyeksponowano je w zrekonstruowanej w 1994 roku sieni.
W 2013 roku, podczas remontu, przy Rycerskiej 10 znaleziono jeszcze kilka fliz ukrytych za schodami. Zostały one zabezpieczone i po zakończeniu trwających nadal prac najprawdopodobniej powrócą na ścianę jako pamiątkowa dekoracja, przypominająca o dawnym wystroju tego wnętrza.
