Dom podcieniowy zbudowany w 1798 roku przez Gerharda Hildebrandta dla Jakuba Schulte. Podcień wsparty na sześciu słupach na ceglanej podmurówce. Budynek spłonął w 1987 roku. Lech Krzyżanowski w swojej pracy pisze o „małej szafce ściennej przerywanej gzymsem i niewielkiej framudze wyłożonej kafelkami z Delft” [23]. Z kolei M. Ruszkowska w karcie ewidencyjnej zabytku wspomina „zachowane na zewnętrznej północno-wschodniej ścianie czarnej kuchni płytki ceramiczne, tzw. Delfty, oraz przylegający do tej samej ściany piec kaflowy z geometryczno-roślinnym gzymsem” [28].
Zachowały się 84 flizy, które obecnie znajdują się w zbiorach Muzeum Archeologiczno-Historycznego w Elblągu.
Są to głównie osiemnastowieczne płytki z Utrechtu, Rotterdamu i Amsterdamu. [10]
